Αντιπολεμικά μηνύματα
Η «Ζωή εν τάφω» του Στρ. Μυριβήλη
τοποθετείται στη σειρά των αντιπολεμικών βιβλίων, που πήγασαν από τις οδυνηρές
εμπειρίες του Α΄ παγκοσμίου πολέμου.(1914-1918)
Με αφορμή το απόσπασμα αυτό συλλέξαμε
έργα από κάθε μορφή τέχνης που εκφράζουν αντιπολεμικά μηνύματα.
Γκουέρνικα (Guernica στα ισπανικά ή Γκουέρνικα, με
λατινική απόδοση στα ελληνικά), είναι το διασημότερο ίσως έργο του Πάμπλο
Πικάσο.
Περιγραφή
Αυτός ο
τεράστιος καμβάς (3,54x7,82μ.) περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την
απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας
για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο από τον
Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, όπου Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών
βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκουέρνικα της Χώρας των Βάσκων. Στο βομβαρδισμό
εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους
εκρηκτικά.
Έμπνευση
Ο Πικάσσο
πληροφορήθηκε τα γεγονότα από την εφημερίδα Le Soir, μόνο την 1η Μαΐου και το ολοκληρώνει
στις 3 Ιουνίου του 1937.Απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι
δύο κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο με
διαμελισμένα κορμιά και τέσσερις γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά.
Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο
και αποχρώσεις του γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο
θέμα. Πολλές φορές μετακίνησε φιγούρες και μορφές πριν καταλήξει στην οριστική
τους θέση. «Η αφαίρεση του χρώματος και του αναγλύφου αποτελεί διακοπή της
σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο: όταν διακόπτεται, δεν υπάρχει πια η φύση ή η
ζωή».
Όταν
πρωτοεμφανίστηκε ο πίνακας, οι αντιδράσεις ήταν μάλλον αρνητικές. Σταδιακά όμως
το γενικό αίσθημα άρχισε να μεταστρέφεται και το έργο περιόδευε για να
ενισχύσει τον αγώνα των Δημοκρατικών.
Η Γκουέρνικα
έμεινε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για πολλά χρόνια και ο
Πικάσο είχε δηλώσει πως δε θα επέστρεφε στην Ισπανία προτού αποκατασταθεί
πλήρως η δημοκρατία. Το 1974 υπήρξε συμβάν βανδαλισμού του έργου με κόκκινη
μπογιά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σφαγή του Μάι Λάι στο Βιετνάμ. Το 1981 η
Γκουέρνικα επιστράφηκε στην Ισπανία. Το 1992 ο πίνακας μεταφέρθηκε στη σημερινή
του θέση στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία στη Μαδρίτη, του οποίου
έγινε το διασημότερο και σπουδαιότερο έκθεμα.
Λέγεται πως
όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην
προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας
Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκουέρνικα» στον ίδιο τον
Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι
εκείνος απήντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς!
Βαλεντινα Δεσποινα Γκιόκα
(πηγή:Wikipedia)
Tο Mιχαλιό τον πήρανε στρατιώτη.
Kαμαρωτά ξεκίνησε κι ωραία
με το Mαρή και με τον Παναγιώτη.
Δεν μπόρεσε να μάθει καν το «επ’ ώμου».
Όλο εμουρμούριζε: «Kυρ Δεκανέα,
άσε με να γυρίσω στο χωριό μου».
Tον άλλο χρόνο, στο νοσοκομείο,
αμίλητος τον ουρανό κοιτούσε.
Eκάρφωνε πέρα, σ’ ένα σημείο,
το βλέμμα του νοσταλγικό και πράο,
σα να ’λεγε, σαν να παρακαλούσε:
«Aφήστε με στο σπίτι μου να πάω».
Kι ο Mιχαλιός επέθανε στρατιώτης.
Tον ξεπροβόδισαν κάτι φαντάροι,
μαζί τους ο Mαρής κι ο Παναγιώτης.
Aπάνω του σκεπάστηκεν ο λάκκος,
μα του άφησαν απέξω το ποδάρι:
Ήταν λίγο μακρύς ο φουκαράκος.
Ο στρατιώτης, Β. Παπακωνσταντινου
https://www.youtube.com/watch?v=yTd9KuThjlw
wind of change scorpions
https://www.youtube.com/watch?v=ohOtDA3dTAA
Thirty Seconds to Mars - _This is War_ Lyrics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου